Co czczą buddyści?

Co czczą buddyści?

Buddyzmu tak naprawdę nie można nazwać religią, ponieważ jego wierzenia nie odwołują się do żadnych sił nadprzyrodzonych, ani nie czci się w nim ludzi, jako uosobień boskich. Nawet założyciel buddyzmu – Siddhartha Gautama– w żaden taki sposób nie jest wywyższany, a i on sam nie oczekiwał od wyznawców swojej filozofii takiego traktowania.

Czym tak właściwie jest buddyzm, skoro nie można go nazwać religią? Jest po prostu ruchem, zrzeszeniem ludzi pragnącym zgłębić tajemnicę swojego życia poprzez medytację i życie zgodne z nauczaniem Siddhartha Gautamy, czyli Buddy.

Według jego wytycznych każdy człowiek niezależnie od rasy, wyznania i pochodzenia powinien być traktowany z należytym wszystkim szacunkiem. Wyrzec się trzeba wszelkich przejawów agresji i przemocy fizycznej wobec innych, nawet jeśli buddysta jest atakowany powinien zrobić wszystko, by na przemoc nie odpowiadać przemocą. Zlikwidowanie z życia ludzkiego cierpienia jest nadrzędnym zadaniem każdego buddysty. Do tego, aby stać się prawdziwym wyznawcą tego ruchu trzeba dbać o własny równomierny rozwój duchowy, jak i fizyczny, ponieważ w buddyźmie nie ma rozgraniczenia między ciałem, a duchem. Dlatego tak ważna jest zarówno medytacja, jak i formy ruchu w postaci choćby jogi.

Mimo że buddyści nie są uważani za odłam religijny mają oni także swoje święta, podczas których oddają cześć różnym wierzeniom. Podzielić je można na trzy grupy, kiedy to czczą samego Buddę, nauki, które im przekazał oraz wspólnotę duchową.

1. Pierwsze i najważniejsze święto toŚwięto Oświecenia Buddy i jak sama nazwa wskazuje wiadomo, czego ono dotyczy. Odbywa się przy pełni księżyca w maju lub czerwcu.
   
2. Drugie święto to Dzień Dharmy, czyli nauk buddyjskich obchodzone przy pełni lipcowej.
   
3. Trzecie święto odbywa się przy pełni księżyca w listopadzie, a dotyczy oddania szacunku i wyrażenie wdzięczności Wspólnocie Duchowej, nazwa tego święta to Dzień Sanghi.
   
4. Czwarte święto czci dzień śmierci Buddy w czasie pełni w lutym. Te święto to Dzień Parnirwany i podobnie jak chrześcijański Dzień Zaduszny przypomina o nieuchronności śmierci i przypomina o zmarłych bliskich.